Wspomnienia z obozów

We „Wspomnieniach z obozów” Czesława Malinowska zawarła poruszający zapis życia w niemieckich obozach koncentracyjnych II wojny światowej. Autorka opisuje tę rzeczywistość „od środka”, dzięki czemu poznajemy zarówno szarą codzienność tych miejsc, jak i bohaterki w niej zanurzone. Współwięźniarki mają różne charaktery i osobowości, pochodzą z wielu zakątków Europy i należą do różnych kręgów kulturowych oraz religijnych. Panuje między nimi pewien rodzaj solidarności, choć nie zawsze i nie do końca. Autorka opisuje ten świat bez nienawiści, choć ból, jaki odczuwa (fizyczny i duchowy), rozłączona z rodziną i szykanowana przez personel obozu, jest niemal namacalny. Mimo wszystko pragnie zachować wspomnienia tych dni, przywołuje to, co było wartościowe, np. twórczość artystyczną współwięźniarek i wiarę w przetrwanie, którą podtrzymuje regularna (i cenzurowana) korespondencja z synami. Spisane w latach 70. XX w. wspomnienia uzupełniają wpisy współwięźniarek do jej obozowego pamiętnika, który prowadziła aż do wyzwolenia. Z jedną z nich, Mariją Kegu (Jugosłowianką), autorka korespondowała przez długie lata.