Paul Dirac, nazywany niekiedy brytyjskim Einsteinem, był największym angielskim teoretykiem od czasów Newtona i jednym z najdziwniejszych geniuszy w całej historii nauki.
Kiedy Dirac otrzymał Nagrodę Nobla w 1933 roku, po części za zadziwiające odkrycie antymaterii, był najmłodszym teoretykiem w historii, który uzyskał to wyróżnienie. Jego życie prywatne było jednak bardzo skomplikowane. Będąc niewrażliwym, traktującym wszystko dosłownie mrukiem – być może dotkniętym autyzmem – Dirac był również kochającym ojcem rodziny i absolutnie lojalnym przyjacielem. Publicznie zdawał się interesować wyłącznie nauką, lecz prywatnie miał szerokie spektrum zainteresowań – od Beethovena i Rembrandta do Myszki Miki i Cher. Graham Farmelo wskrzesza dramatyczną historię życia Diraca oraz jego przełomowy wkład do nauki, między innymi współodkrycie mechaniki kwantowej, najbardziej rewolucyjnej teorii naukowej w ostatnim stuleciu.
Książka, którą trzeba przeczytać i od której trudno się oderwać (…) odkrywcza, poruszająca i szczegółowa.
“New Scientist”
Wspaniała książka (…). Poruszająca, miejscami komiczna, miejscami bardzo smutna i sięgająca do korzeni tego, co rozumiemy przez prawdę w nauce.
“Daily Telegraph”
Fascynująca lektura (…) wielkie osiągnięcie literatury biograficznej.
“The Times”
Wspaniała biografia (…) znakomicie napisana.
„Observer”
