Pocałunek morza

Patrycja w dzieciństwie straciła matkę, a później ojca, który na łożu śmierci wyjawił jej rodzinną tajemnicę. Samotna, bez rodziców i bliskich, jest wystawiona na wielką próbę. Nieszczęśliwa miłość, brak przyjaciół i nieżyczliwi ludzie motywują bohaterkę do opuszczenia nieprzyjaznej wsi. Pragnie zmierzyć się ze światem, który dla niej jest za zamkniętymi drzwiami. Wyrusza w podróż…
Nawet nie wie, że w krótkim czasie jej życie się zmieni za sprawą przypadkowo poznanej kobiety.
Pocałunek morza to powieść o samotności i spełnianiu marzeń nawet pomimo przeciwności losu.

„Z góry spoglądał na nią księżyc. O dziwo wyglądał tak samo jak w Górkach! Gwiazdy mrugały radośnie. Świat krzyczał, świat śpiewał, wirował, tańczył, a z niej uchodziło życie. Cóż za paradoks! – myślała.
Wstała, poruszając się mechanicznie, zsunęła buty z nóg i wolnym krokiem ruszyła przed siebie. Wzdrygnęła się, gdy jej ciało objęły zimne języki wody. Zawahała się na chwilę. Chciała się wycofać, ale obezwładniła ją lodowata, ciężka fala. Wdarła się do ust, zalała płuca, bezlitośnie ciągnąc do siebie potężną siłą. Poczuła na szyi potworny uścisk. Patrycji zabrakło powietrza. Resztką sił wyrzuciła ramiona w górę, potem jeszcze raz. Kolejna fala wgniotła ją w otchłań morza”.
fragment powieści