To nie jest raj. Szkice o współczesnych Czechach

Nie ma czegoś takiego jak czeskie hygge.

Większość powszechnych w Polsce opinii o Czechach to mity, a Republika Czeska jest krajem, kt&oacute,rego zupełnie nie znamy.

Czechy, mimo że bardzo bliskie geograficznie i kulturowo, Polakom wciąż pozostają obce. Polska czechofilia jest powierzchowna - bazuje na weekendowych wypadach na piwo do Pragi i odłamkach kultury popularnej, docierającej w postaci kresk&oacute,wek o Rumcajsie i kreciku, serialu o Arabeli, Przyg&oacute,d dobrego wojaka Szwejka Jaroslava Haska, uwielbienia dla Karela Gotta i Heleny Vondračkovej czy piosenki o Joinie z bain. Jest tylko wyobrażeniem o doskonałości i sukcesach naszych południowych sąsiad&oacute,w, opartym na nieznajomości czeskiej historii i rzeczywistości.

Tymczasem Czechy wcale nie są rajem. To obszar dotknięty przez transformację ustrojową r&oacute,wnie mocno jak pozostałe kraje Europy Środkowej i jedno z najbardziej skorumpowanych państw regionu, kraj mocno uprzemysłowiony, przez to ogromnie zniszczony i zanieczyszczony. To mroczny świat likwidowanych kopalń Mosteckiego Zagłębia Węglowego, konflikt&oacute,w etnicznych &quot,białych&quot, z Romami, r&oacute,żnej maści prawicowych ekstremist&oacute,w, bezrobocia, spor&oacute,w o działki pod budowę autostrad, kł&oacute,tni i chamstwa polityk&oacute,w, braku poszanowania wartości, codziennej małostkowości, interesowności, obojętności na sprawy innych. Życie w tym kraju jest r&oacute,wnie banalne, monotonne i doskwierające jak wszędzie indziej.

&quot,Czechy odkryte przez Michała Zabłockiego są inne niż te, kt&oacute,re znamy w Polsce z licznych stereotyp&oacute,w: są bardziej mroczne, pogubione, zaniedbane, przepełnione słowiańskim smutkiem i chaosem, lecz jednocześnie bliższe nam w sprawach ludzkich, z czego dotychczas nie zdawaliśmy sobie sprawy.&quot,

Maciej Jastrzębski