Zwyciężyć znaczy przeżyć. Ćwierć wieku później

Pierwszą wersję tej książki Aleksander Lwow, jeden z najwybitniejszych polskich himalaist&oacute,w i alpinist&oacute,w, napisał dwadzieścia pięć lat temu. Z czasem stała się ona klasykiem gatunku. Pisał ją nie dla koleg&oacute,w wspinaczy i alpinist&oacute,w, pisał dla &quot,miłośnik&oacute,w g&oacute,r&quot, - tych, co najpewniej nigdy nie spędzą nocy w namiocie szarpanym przez mroźny wiatr ani nie będą szturmować himalajskich olbrzym&oacute,w. Pisał dla zwykłych ludzi, kt&oacute,rzy kochają g&oacute,ry i podziwiają zdobywających je &quot,wojownik&oacute,w&quot,.

Zwyciężyć znaczy przeżyć... to przede wszystkim książka o ludziach g&oacute,r. Snując swą wysokog&oacute,rską opowieść, Aleksander Lwow do minimum ogranicza opisy karawan, zakładania baz, budowania oboz&oacute,w wysokościowych i rozwieszania poręcz&oacute,wek. Pisze o przyjaciołach, znajomych i partnerach, wspomina najsławniejszych alpinist&oacute,w i himalaist&oacute,w - jakże często już nieżyjących. Na kartach jego książki ludzie ci ożywają, wspinają się lub bawią. Aktualne wydanie książki wzbogacone zostało o opisy zdarzeń ze świata ludzi g&oacute,r z ostatnich dwudziestu pięciu lat i o komentarze do wielu z nich.

&nbsp,

Nie mylą mi się tylko twarze. Twarze ludzi, z kt&oacute,rymi się wspinałem, z kt&oacute,rymi harcowałem w g&oacute,rach i schroniskach lub choćby w tychże g&oacute,rach i schroniskach się spotykałem, a kt&oacute,rzy tym r&oacute,żnią się ode mnie, że albo już w g&oacute,rach zostali na zawsze, bo mieli mniej szczęścia niż ja, albo z r&oacute,żnych, najbardziej prozaicznych przyczyn (choroba, wypadek, samob&oacute,jstwo), przedwcześnie odeszli z tego świata. To jest książka o nich.

Autor

Kiedy prawie 50 lat temu razem z Alkiem zaczynaliśmy się wspinać na kursie w Sokolikach, nie mogliśmy nawet przypuszczać, że &quot,zabawa&quot, ta wypełni całe nasze dalsze życie. Przeglądając teraz tę książkę, &quot,ćwierć wieku p&oacute,źniej&quot,, a właściwie &quot,45 lat p&oacute,źniej&quot,, przeżywam swoiste powroty do przeszłości, gdyż w wielu opisywanych tu zdarzeniach uczestniczyliśmy wsp&oacute,lnie: Szachaur, Everest zimą, K2 latem i zimą, Manaslu... Obaj możemy się ową przeszłością cieszyć, gdyż mieliśmy w g&oacute,rach wystarczająco dużo szczęścia, co niestety, nie wszystkim naszym koleżankom i kolegom było dane. Ta książka wielu z nich przypomina i pozwala pamiętać...

Krzysztof Wielicki

Alek Lwow jest rzadką w przyrodzie mieszanką wiedzy, doświadczenia, charyzmy i poczucia humoru, co sprawia, że artykuły i książki pisze znakomite. Czuję, że absolutnie nie mam prawa nic pisać i m&oacute,wić &quot,w temacie&quot, g&oacute,r, a szczeg&oacute,lnie w kwestii tej książki, kt&oacute,ra była dla mnie jak Biblia! G&oacute,rsko wychowałam się na &quot,Zwyciężyć znaczy przeżyć&quot, i uważam, że to pozycja obowiązkowa. Dla tych, kt&oacute,rzy g&oacute,ry kochają, ale też dla tych, kt&oacute,rzy pr&oacute,bują je zrozumieć. Choć tej pasji rozumem objąć nie spos&oacute,b.

Martyna Wojciechowska