Samolot wielozadaniowy PZL-104 Wilga. TBiU Nr 10 (Technika Broń i Umundurowanie)

Technika Broni i Umundurowanie, (TBiU) - to seria publikacji Wydawnictwa ZP. Każdy zeszyt jest monografią zazwyczaj jednego typu samolotu, pojazdu, broni, uzbrojenia lub munduru.
Publikacje zawierają historię jego powstania, opis poszczególnych prototypów i wariantów, opis techniczny, ewentualne zastosowanie bojowe, itp.

Latem 1959 r. dr inż. Ryszard Orłowski opracował projekt wstępny samolotu, wpierw z kadłubem kratownicowym, później półskorupowym. Jesienią 1959 r. Aeroklub PRL sprecyzował warunki techniczne, a w lutym 1960 r., w biurze OKP-2 Ośrodka Konstrukcji Lotniczych WSK-Okęcie, zespół Orłowskiego rozpoczął projektowanie samolotu. W skład zespołu początkowo wchodziło trzech inżynierów: zastępca głównego konstruktora Stanisław Raboszuk oraz Andrzej Frydrychewicz i Wojciech Gadomski a w połowie roku dołączył Andrzej Glass. Obliczenia wykonywali inż. inż. Jacek Stupnicki i Stanisław Hoinka. W opracowaniu dokumentacji technicznej uczestniczyło dwóch techników: Jerzy Bogdański i Tadeusz Mossakiewicz oraz dwie kreślarki. Podwozie, śmigło i instalacje powstały w biurze osprzętu OKO pod kierunkiem mgr. inż. Grzegorza Szeląga.

Zespół ten zaprojektował samolot w ciągu roku, do lutego 1961 r. Samolot miał prostokątne skrzydło metalowe, kryte w części zadźwigarowej płótnem, wyposażone w stałe sloty oraz dwudzielne lotki i klapy kryte płótnem. Lotki wychylały się w dół razem z klapami o kąt równy połowie wychylenia klap. Zbiorniki paliwa w skrzydłach były integralne...
ZESZYT ZAWIERA PLANY MODELARSKIE W SKALI 1:72