Z Zakopanego na Stag Lane

Wspomnienia konstruktora samolotów PZL-23 Karaś i PZL-46 SUM, współpracownika brytyjskich wytwórni lotniczych Westland, de Havilland i Hawker Siddeley.

Karasie A zaczęły wchodzić do użytku w jednostkach w połowie 1936 r., ale już pod koniec roku zaczęto je zastępować Karasiem B, wersję wcześniejszą zaś zaczęto przesuwać do szkolnictwa.
Jeśli chodzi o projekt następcy Karasia, to myślałem przede wszystkim o skasowaniu podkadłubowej kołyski, której opór zmniejszał wyczyny (osiągi) samolotu, a poza tym zawsze wydawało mi się, że dla tego typu samolotu wystarczy załoga składająca się z dwóch osób. Nasze władze lotnicze trzymały się jednak uparcie trzyosobowej załogi, Hirszbandt zaś celownika, pozostało mi więc przyjęcie rozwiązania kompromisowego: na czas lotu kołyska miała być schowana, wysuwać miano ją jedynie na krótki czas podczas nalotu na cel. […]
fragment książki